Hani karavan hayal ederdik..
Sessiz bir koyda başbaşa kalacaktık..
Ay ışıgı denize vuracaktı..
Yüzümüzü yalayan bi meltem esicekti denizden..
Elimi omzuna atıcaktım ve denizi izleyecektik..
Sen başını omzuma koyacaktın..
Bende seni ne çok sevdiğimi düşünecektim..
Kara gözlerin ile denize bakarken sen
Ben saçlarını koklayacaktım..
Sonra havadan sudan bahsedicektik
Sonra yine kavga edicektik.
Kavgacık bizimkisi ya olsun..
O koydaki kayalardan başkası kavgacığımızı bilmeyecekti
Yere uzanıp aya bakıcaktık
Biraz üşürdük herhalde başta..
El ele tutuşup ayı izleyecektik..
Öyle hayal etmemiş miydik ?
Sen yoksun şimdi
O koyu ben sensiz bulamam ki..
Sen olmazsan esen o meltem benim yüzümü kırbaçlar.
Kimle ayı izleyeceğim ben şimdi ?
Karavanıda unuttum gitti şimdiden..
Neden yoksun ki ?
